Duatlon Wevelgem

De laatste van het seizoen, maar zeker niet de minste!
Prachtige organisatie van het ETZ team en ik wou hier toch nog een mooie plaats behalen om het seizoen af te sluiten en de rustperiode in te gaan.
Maar het werd een iets mindere dag..
De dag voordien stond het voetbaltornooi voor atletiekclubs op het programma.
Normaal was ik van plan om niet veel te spelen.. Maarja
Altijd voetbal gespeeld en eens je bezig bent vergeet je dat natuurlijk.
Tot ik 's avonds op de bowlingavond met de club toch wel al anders dacht.
Stijf! Nog nooit gehad!
De dag van de wedstrijd was het alleen nog erger geworden.
Nog zoveel dingen proberen doen: Massage, warm bad, zalf ..
Maar het was te laat.
We konden er alleen het beste van maken.
In de eerste run, waar ik normaal het verschil moest maken op de anderen, ging het nu echt niet.
Ik wou sneller, maar kon gewoon niet door de pijn in de bovenbenen en rug.
Ik moest de eerste laten gaan en de kloof zo klein mogelijk proberen houden.
Nog nooit had ik zo uitgekeken naar het fietsonderdeel.
Daar had ik minder last van de pijn en kon ik mijn plaats toch goed vasthouden samen met Koen Lintermans die inmiddels was komen aansluiten.
We probeerden dichter bij de eerste te komen maar dat zat er niet in.
De beste van de dag was gaan vliegen en ik moest vol gaan voor de 2e plaats.
Koen probeerde nog enkele malen weg te rijden maar ik kon toch steeds terug aansluiten en zo gingen we samen de wissel in voor de laatste run.
De benen draaiden daar beter dan bij de eerste 5 km en ik kon de 2e plaats toch veilig stellen.

Na de wedstrijd nog een mooi Bk ploegenduatlon gezien waar ETZ voor eigen volk aan het langste eind trok en de titel binnen haalde.

Voor mij gaat nu een tweetal weken de riem eraf om dan terug volledig op te laden naar de winter en volgend seizoen !